Sai Baba van Shirdi neemt een unieke plaats in, in de rijke traditie van heiligen in India. Veel is onbekend over zijn afkomst en leven, maar hij wordt vereerd door zowel Hindoes als Moslim devotees als een verpersoonlijking van zelfrealisatie en perfectie. Alhoewel in zijn persoonlijke practice Sai Baba Moslim gebeden en praktijken bezigde, was hij openlijk minachtend over een strikte orthodoxe beoefening van elke religie. In plaats daarvan geloofde hij in de ontwaking van de mensheid door boodschappen van liefde, rechtvaardigheid, vergevingsgezindheid, vergiffenis, naasten te helpen, liefdadigheid, tevredenheid, innerlijke vrede en devotie aan God en guru, waar ze ook vandaan mogen komen.
Het Vroege Leven van Sai Baba
Het vroege leven van Sai Baba is nog steeds gehuld in mysterie, aangezien er geen betrouwbare bronnen zijn over zijn geboorte en ouders. Er wordt aangenomen dat Baba geboren is tussen 1838 en 1842 in een plaats genaamd Pathri in Marathwada, een regio in de staat Maharashtra, in centraal India. Sommige gelovigen gebruiken 28 september 1835 als zijn officiële geboortedatum. Bijna niks is bekend over zijn familie of vroege jaren, aangezien Sai Baba zelden over zichzelf sprak. Toen hij ongeveer 16 jaar oud was, arriveerde Sai Baba in Shirdi, waar hij een levensstijl beoefende van discipline, boetedoening en soberheid onder een neem boom gedurende vele lange uren. Sommige dorpelingen beschouwden hem als een dwaas, maar anderen vereerden de heilige persoon en gaven hem voedsel voor zijn levensonderhoud. De geschiedenis vertelt dat hij Pathri voor een jaar verliet, om weer terug te keren, waar hij zijn leven van ronddwalen en meditatie weer oppakte. Na het doorkruisen van doornige wooden voor een lange tijd, verplaatste Baba zich naar een verlaten moskee, die hij aanduidde als “Dwarkarmai” (vernoemd naar de verblijfplaats van Krishna, Dwarka). Deze moskee werd de verblijfplaats van Sai Baba tot zijn laatste dag. Hier, ontving hij pelgrims van zowel Hindoe als Islamitische achtergrond. Sai Baba ging iedere morgen naar buiten voor aalmoezen en deelde dit mijn zijn devoten die zijn hulp zochten. De verblijfplaats van Sai Baba, Dwarkamai, was toegankelijk voor iedereen, onafhankelijk van religie, kaste en geloofsovertuiging.
Sai Baba’s Spiritualiteit
Sai Baba was op zijn gemak met zowel Hindoe geschriften als Moslim teksten. Hij zong de liederen van Kabir en danste met with ‘fakirs’. Baba was de meester van de gewone mens en door zijn simpele leven, werkte hij voor de spirituele metamorfose en bevrijding van alle mensen.
Sai Baba’s spirituele krachten, eenvoud en compassie creëerden een aura van diep respect in de dorpelingen rond hem. Hij predikte rechtvaardigheid, onderwijl levende in simpele eenvoud: “Zelfs de geleerden zijn verward. Hoe zit het dan met ons? Luister en wees stil.” In de vroege jaren terwijl hij volgers kreeg, ontmoedigde Baba mensen hem te aanbidden, maar langzamerhand raakte de goddelijke energie van Baba het koord van gewone mensen van heinde en verre. De gemeenschappelijke aanbidding van Sai Baba begin in 1909 en in 1910 groeide het aantal devoten significant. De ‘shej arati’ (avond aanbidding) van Sai Baba begon in februari 1910 en het volgend jaar werd de constructie van Dikshitwada tempel gecompleteerd.
De laatste woorden van Sai Baba
Sai Baba verkreeg ‘mahasamadhi’ – het bewuste vertrek van zijn levend lichaam – op 15 oktober 1918. Voor zijn dood zei hij, “Denk niet dat ik dood ben en weg ben. Je zal me horen vanuit mijn Samadhi en ik zal je begeleiden.” De miljoenen devoten die zijn afbeelding in hun huizen eren en de duizenden die elk jaar de tocht naar Shridi maken, zijn een getuigenis van de grootsheid en continue populariteit van Sai Baba van Shirdi.
Bron: Subhamoy Das
