De heilige-dichter Kabir is een van de meest interessante persoonlijkheden in de geschiedenis van Indiaas mysticisme. Geboren in de buurt van Benaras, of Varanasi, in de 15e eeuw, werd hij op jonge leeftijd discipel van de beroemde Hindoe asceet, Ramananda, een grote religieuze hervormer en stichter van een beweging waartoe miljoenen Hindoes nog steeds horen.
Kabir’s Vroege Leven in Varanasi
Kabir’s verhaal wordt omringd door tegenstrijdige legenden die ontspringen van zowel Hindoe en Islamitische bronnen, die hem om de beurt claimen als Sufi en als Hindoe heilige. Zijn naam is met zekerheid van islamitische oorsprong en er wordt gezegd dat hij het geadopteerde kind is van een Moslim wever van Varanasi, de stad waar de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven plaatsvonden. De naam Kabir betekent magnifiek, groot. Das betekent dienaar van God.
Hoe Kabir een Discipel van Ramananda werd
De jongen Kabir, in wie de religieuze passie van nature aanwezig was, zag in Ramananda zijn voorbestemde leraar, maar wist dat de kans klein was dat een Hindoe Guru een Moslim als discipel zou accepteren. Daarom verstopte hij zich bij de trappen van de Ganges rivier, waar Ramananda vaak een bad nam, met als resultaat dat de meester, neerwaarts gaande richting het water, onverwacht op zijn lichaam ging staan en in zijn verbazing “Ram! Ram!” uitriep. – de naam van de incarnatie van God die hij aanbad. Kabir verklaarde toen dat hij de mantra voor initiatie had ontvangen van Ramananda’s lippen, die hem toeliet als discipel. Ondanks de protesten van orthodoxe Brahmanen en Moslims, beiden in gelijke mate geërgerd door deze minachting van theologische mijlpalen, persisteerde hij in zijn claim.
Ramananda’s Invloed op Kabir’s Leven en Werk
Ramananda lijkt Kabir geaccepteerd te hebben, alhoewel Moslim legenden spreken over de bekende Suri Pir, Takki of Jhansi, als Kabir’s meester in zijn latere leven, is de Hindoe heilige de enige menselijke leraar aan wie hij erkenning en loyaliteit geeft in zijn liederen. Ramananda, Kabir’s Guru, was een man met een brede religieuze cultuur die droomde van het verbroederen van het intense en persoonlijke Mohammedaanse mysticisme met de traditionele theologie van Brahmanisme en zelfs het Christelijke geloof, en het is een van uitmuntende karakteristieken van Kabir’s genialiteit dat hij in staat was deze gedachten te fuseren in een van zijn gedichten.
Was Kabir een Hindoe of een Moslim?
Hindoes noemden hem Kabir Das (dienaar van het oneindige), maar het is onmogelijk te zeggen of Kabir Brahmaan of Sufi, Vedantist of Vaishnava was. Hij is, als hij zelf zegt, “tegelijkertijd kind van Allah en van Ram.” Kabir was een hater van religieus exclusivisme en zocht boven alles dingen die mensen initieert tot vrijheid als de kinderen van God. Kabir bleef de discipel van Ramananda voor jaren, en was deelnemer in de theologische en filosofische argumenten die zijn meester hield met alle grote Mullahs en Brahmanen van zijn tijd. Op deze wijze, werd hij bekend met zowel Hindoe als Sufi filosofie.
Kabir Das, een Mystieke Dichter
Kabir Das, een grote mystieke dichter, is een van de leidende spirituele dichters in India die zijn filosofische ideeën gaf om het leven van mensen te bevorderen. Zijn filosofie van eenheid in God en Karma als echte Dharma heeft de mind van mensen verandert richting goedheid. Zijn liefde en devotie voor God vervult het concept van zowel Hindoe Bhakti en Moslim Sufi.
Kabir’s Liederen en zijn Grote Leringen
Het is door zijn wonderbaarlijke, prachtige liederen, de spontane expressie van zijn visie en zijn liefde, en niet door didactische leringen geassocieerd met zijn naam, dat Kabir zijn onsterfelijke appellering aan het hart maakt. In deze gedichten, wordt een brede range van mystieke emotie in het spel gebracht – uitgedrukt in huiselijke metaforen en religieuze symbolen getekend zonder onderscheid tussen Hindoe en Islamitische geloofsovertuiging. Hij zei dat er een religie moet zijn van liefde en broederschap tussen mensen zonder hoge of lage klassen of kasten. Geef devotie en geef je over aan de God die geen religie of kaste heeft. Hij geloofde altijd in de Karma van het leven.
Kabir’s Geschriften
De indrukwekkende werken van Kabir Das zijn, in het algemeen, de collecties van dohas en liederen. De totale werken bestaat uit 72 werken die bestaan uit de belangrijke en bekende werken als Rekhtas, Kabir Bījak, Anurag Sagar, Kabir Bani, Kabir Granthawali, the Suknidhan, Mangal, Vasant, Sabdas, Sakhis en Holy Agams.
Kabir’s indrukwekkende werken includeren de Bījak: het meest heilige boek van de Kabir Panth stroming, vele passages zijn aanwezig in de Guru Granth Sahib en de Anurag Sagar. In het prestigieuze Heilige Boek van de Sikhs, Guru Granth Sahib, werden 217 gezangen van Kabir opgenomen (anno 1604). Hij leverde, van alle Gurus, de grootste bijdrage in de Guru Granth Sahib.
Op een directe en on-comprimitterende wijze, spoort de Bījak aan zijn lezers zich van hun waanbeelden, pretenties en orthodoxe denkbeelden te ontdoen ten gunste van de directe ervaring van waarheid. Het hekelt hypocrisie, hebzucht en geweld, speciaal onder de religieuzen. De Bījak bestaat uit drie hoofdsecties (Ramainī, Shabda and Sākhī) en de vierde sectie bestaande uit diverse volkszangen. Het meeste van Kabir’s materiaal is gepopulariseerd in zangvorm bekend als Shabda (of pada) en door de aforistische twee-lijnige sākhī (of doha) dat door geheel Noord-India als vehikel voor populaire wijsheid fungeert. In de Anurag Sagar, wordt het verhaal van creatie verteld aan Dharamdas [een van Kabir Saheb’s discipelen], en de Maan Sarowaris een andere collectie van leringen van Kabir Saheb van de Dharamdasi tak van de Kabir panth.
Kabirs charisma moet zo groot geweest zijn dat tot eeuwen later grote dichters-mystici bereid waren hun eigen mooie gezangen te verspreiden met de naam van Kabir, niet met hun eigen naam.
Kabir Leefde een Simpel Leven
Kabir zou zich niet overgeven aan de traditionele educatie van de Hindoe of de Sufi contemplatie en heeft nooit het leven van een asceet aangenomen. Naast zijn interne leven van adoratie en zijn artistieke expressie in muziek en woorden, leefde hij het verstandige nijvere leven van een ambachtsman. Kabir was een wever, een simpele en ongeletterde man die zijn loon verdiende met het weefgetouw. Kabir wist hoe hij zijn visie en industrie kon combineren en het was vanuit het hart van het gewone leven van een getrouwde man en de vader van een familie dat hij zijn extatische teksten van goddelijke liefde song.
Kabir’s Mystieke Poëzie was geworteld in Leven en Realiteit
Kabir’s werken bevestigen het traditionele verhaal van zijn leven. Telkens weer, prees hij het huiselijke leven en de waarde en realiteit van het dagelijkse bestaan met zijn mogelijkheden voor liefde en renunciatie.
De “simpele vereniging” met Goddelijke Realiteit was onafhankelijk van zowel rituelen en lichamelijke soberheden, de God die hij proclameerde was ‘’nog in Kaba nog in Kailash.’’ Degenen die Hem zochten hoeven niet ver te zoeken, omdat Hij zijn ontdekking overal afwachtte, Hij is toegankelijker voor ‘’de wasvrouw en de timmerman’’ als voor de rechtschapen heilige man.
Het gehele apparaat van vroomheid, voor zowel Hindoe als Moslim gelijk – de tempel en moskee, beelden en heilig water, geschriften en priester – werden afgewezen door zijn scherpziende gedichten als louter vervanging van de realiteit. Zoals hij zei ‘’De Purana en de Koran zijn slechts woorden.”
De Laatste Dagen van Kabir’s Leven
Kabir’s Varanasi was het centrum van Hindoe priesterlijke invloed, hetgeen hem onderwerp maakte van aanzienlijke vervolging. Er is een bekende legend over een mooie courtisane die gezonden was door Brahmanen om Kabir’s deugd te testen. Een andere verhaal verteld over Kabir die gebracht werd voor de keizer Sikander Lodi en beschuldigd werd van het claimen van het bezitten van goddelijke krachten. Hij werd verbannen van Varanasi in 1495 toen hij bijna 60 jaar oud was. Daarna bewoog hij door Noord-India met zijn discipelen, zijn leven als apostel en dichter van liefde voortzettend. Kabir overleed in Maghar in de buurt van Gorakhpur in 1518.
De Legende van Kabir’s Laatste Riten
Een prachtige legende vertelt ons dat na Kabir’s dood, zijn Moslim en Hindoe discipelen het bezit van zijn lichaam betwisten — hetgeen de Moslims wilden begraven; de Hindoes wilden verbranden. Terwijl ze redetwisten, verscheen Kabir voor hun en vertelden hun het lijkkleed op te tillen en te kijken wat eronder lag. Men vond in de plaats van zijn lichaam een hoop bloemen, waarvan de helft door de Moslims werd begraven bij Maghar en waarvan de helft door Hindoes naar Varanasi werd gedragen om verbrand te worden — een passende afsluiting van een leven die de meest prachtige doctrines van twee grote geloofsovertuigingen geurig maakte.
Bron: Subhamoy Das, gebaseerd op Evelyn Underhill’s introductie in Songs of Kabir, vertaald door Rabindranath Tagore en gepubliceerd door The Macmillan Company, New York (1915)
